Wychowanie uczuć
Słowa kluczowe:
wychowanie, uczucia, dojrzałość emocjonalnaAbstrakt
Emocje i uczucia to ważny sposób kontaktowania się człowieka z samym sobą, z Bogiem i z bliźnimi. Emocje są psychicznym „termometrem”, który informuje nas o naszej sytuacji egzystencjalnej i o naszych relacjach interpersonalnych. To, co przeżywamy, nie tylko nas informuje, lecz także mobilizuje do działania, by czynić to, co przynosi radość i zmieniać to, co wiąże się z krzywdą i cierpieniem. Ludzie niedojrzali próbują uciekać od bolesnych emocji, albo się im poddają. Człowiek dojrzały zdaje sobie sprawę ze swoich przeżyć – nawet tych najbardziej niepokojących – ale się im nie poddaje, ani się nimi nie kieruje. Traktuje emocje jako punkt wyjścia do refleksji nad własnym życiem i zachowaniem. Wzorem dojrzałości emocjonalnej jest Chrystus. On przeżywał bardzo zróżnicowane emocje i uczucia, ale się nimi nie kierował. Dla chrześcijanina kryterium postepowania jest wola Boga, Dekalog i sumienie, a nie uczucia czy emocje.
Bibliografia
J. Dobson, Emocje. Czy można im ufać?, Vocatio, Warszawa 1992.
D. Doliński, W. Błaszczak (red.). Dynamika emocji, Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011.
M. Dziewiecki, Emocje. Krzyk do zrozumienia, RTCK, Nowy Sącz 2019.
M. Dziewiecki, Wychowanie uczuć,
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 Zeszyty Formacji Katechetów
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.