Wychowanie uczuć

Autor

Słowa kluczowe:

wychowanie, uczucia, dojrzałość emocjonalna

Abstrakt

Emocje i uczucia to ważny sposób kontaktowania się człowieka z samym sobą, z Bogiem i z bliźnimi. Emocje są psychicznym „termometrem”, który informuje nas o naszej sytuacji egzystencjalnej i o naszych relacjach interpersonalnych. To, co przeżywamy, nie tylko nas informuje, lecz także mobilizuje do działania, by czynić to, co przynosi radość i zmieniać to, co wiąże się z krzywdą i cierpieniem. Ludzie niedojrzali próbują uciekać od bolesnych emocji, albo się im poddają. Człowiek dojrzały zdaje sobie sprawę ze swoich przeżyć – nawet tych najbardziej niepokojących – ale się im nie poddaje, ani się nimi nie kieruje. Traktuje emocje jako punkt wyjścia do refleksji nad własnym życiem i zachowaniem. Wzorem dojrzałości emocjonalnej jest Chrystus. On przeżywał bardzo zróżnicowane emocje i uczucia, ale się nimi nie kierował. Dla chrześcijanina kryterium postepowania jest wola Boga, Dekalog i sumienie, a nie uczucia czy emocje.

Bibliografia

J. Dobson, Emocje. Czy można im ufać?, Vocatio, Warszawa 1992.

D. Doliński, W. Błaszczak (red.). Dynamika emocji, Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011.

M. Dziewiecki, Emocje. Krzyk do zrozumienia, RTCK, Nowy Sącz 2019.

M. Dziewiecki, Wychowanie uczuć,

https://opoka.org.pl/biblioteka/I/ID/md_0310_emocji.html

Pobrania

Opublikowane

2018-09-10

Jak cytować

Dziewiecki, Marek. 2018. „Wychowanie Uczuć”. Zeszyty Formacji Katechetów 71 (3):64-70. https://zfk.katecheza.radom.pl/index.php/zfk/article/view/107.

Inne teksty tego samego autora

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 > >>