Antropologia a duszpasterstwo powołań
Słowa kluczowe:
powołanie, kultura powołaniowa, wychowanie, człowieczeństwo, świętośćAbstrakt
Celem niniejszego artykułu jest prezentacja antropologicznych podstaw kultury powołaniowej. Podstawy te znajdujemy w Biblii. We wstępnej części tekstu przedstawione zostaną podstawowe pojęcia z zakresu duszpasterstwa powołań. Część druga to analiza biblijnej wizji człowieka, do jakiej powinien dorastać wychowanek, jeśli chce odkryć i zrealizować swoje powołanie, jakie proponuje mu Bóg. Ostatnia część niniejszego tekstu opisuje taki styl życia wychowanków w odniesieniu do ciała, płciowości, seksualności, sfery moralnej, duchowej, religijnej i społecznej, który umożliwia budowanie w sobie świętego człowieczeństwa, a przez to stawanie się kimś zdolnym do odkrycia i dojrzałej realizacji swojego powołania szczegółowego.
Bibliografia
Cencini A., Amerai’ il Signore Dio Tuo. Psicologia dell’incontro con Dio, Bologna 1988.
Dziewiecki M., Boży pomysł na Twoje życie, Szczecinek 2012.
Dziewiecki M., Dorastanie do świętości, Częstochowa 2006.
Dziewiecki M., Karykatury chrześcijaństwa, Nowy Sącz 2020.
Dziewiecki M., Pedagogika integralna, Warszawa 2010.
Dziewiecki M., Pójść drogą błogosławieństwa. Zarys duszpasterstwa powołań, Kraków 2009
Franciszek, Evangelii gaudium, Rzym, 24 listopada 2013 r.
Jan Paweł II, Pastores dabo vobis, Rzym, 25 marca 1992 r.
Jan Paweł II, Vita consecrata, Rzym, 25 marca 1996.
Papieskie Dzieło Powołań Kościelnych, Nowe Powołania dla Nowej Europy – In Verbo Tuo. Dokument końcowy Kongresu poświęconego powołaniom do Kapłaństwa i Życia Konsekrowanego w Europie, Rzym, 6 stycznia 1988 r.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Zeszyty Formacji Katechetów
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
