„Uczestniczę we wspólnocie Kościoła” – aspekt relacji

Abstrakt

Artykuł podejmuje aktualny problem kryzysu poczucia wspólnotowości w Kościele szeroko rozumianym poczynając od parafii i rodziny, kończąc na Jego powszechności w świecie . Uczestniczę we wspólnocie Kościoła – to hasło nowego programu duszpasterskiego dla Kościoła w Polsce. Program rozpisany jest na rok i rozpoczął się w pierwsza niedzielę Adwentu, czyli 3 grudnia 2023 r. Program ma za zadanie pobudzić nas do refleksji nad własnym uczestnictwem we wspólnocie Kościoła oraz zainspirować do większego i pełniejszego zaangażowania w tę wspólnotę. Dla wielu pasterzy jest on kolejną szansą ku odnowie Kościoła w duchu synodalnym. Musimy pamiętać, iż wspólnota Kościoła jest dziełem bosko– ludzkim, założonym przez Jezusa w celu realizacji misji zbawienia wobec współczesnego człowieka. W minionym roku duszpasterskim próbowaliśmy zrozumieć świętość i grzeszność Kościoła, jego naturę oraz znaczenie w procesie pośrednictwa zbawczego. Dlatego tylko właściwe odczytanie zamysłu jego powołania i założenia przez Jezusa, może i powinno zrodzić bardziej świadome w nim uczestnictwo i zrodzić apostolski zapał. Owocem obecnego roku duszpasterskiego ma być świadome i aktywne włączenie się wszystkich ochrzczonych w dzieło odnowy Kościoła – tak bardzo potrzebnej i widocznej, a szczególnie umiejętnej odnowy jego żywotności apostolskiej, zdolnej pokazać światu i osobom zdystansowanym, zgorszonym czy niechętnym Kościołowi, piękno Ewangelii, która będzie już nie tylko czytana, interpretowana, ale konkretyzowana w świadectwie życia chrześcijan. Obecny rok duszpasterski zaprasza nas do podjęcia szczerej, osobistej refleksji związanej z zaangażowaniem się w dzieło szerzenia Królestwa Bożego na ziemi. W świecie dostrzegamy fakt, że chrześcijanie na wzór uczniów Jezusa, zadawalają się bylejakością, pobożnym, ale biernym trwaniem w Kościele – wspólnocie Ludu Bożego, gubiąc entuzjazm ewangelicznej radości, której zewnętrznym przejawem jest służba na rzecz innych osób i budowanie wspólnoty braci i sióstr w wierze. Dzisiaj nikt nie powinien czuć się pominięty i wykluczony z przestrzeni eklezjalnego zatroskania. Taką misję pozostawił i powierzył nam sam Jezus Chrystus.