Doświadczam radości z bycia w Kościele
Słowa kluczowe:
Jezus Chrystus, radość, szczęście, odpowiedzialność, Kościół, wspólnota, parafiaAbstrakt
Wielu badaczy społeczeństwa dochodzi do wniosku, iż współczesny człowiek jest osobą bardzo roszczeniową i bardzo trudno go uszczęśliwić. Czy rzeczywiście tak jest? Z przykrością należy stwierdzić, że w wielu przypadkach taka rzeczywistość się prezentuje. Jak przed laty śpiewała Pani Sylwia Grzeszczak: Budujemy nasz dom na piasku, cena nie gra roli dziś, kupiliśmy prawie wszystko, ale wciąż nie mamy nic. Robimy i mamy dzisiaj dużo, ale pustka nadal jest obecna. Mamy wpisaną potrzebę radości, i podświadomie każdy z nas jej potrzebuje do właściwego funkcjonowania. Wiele osób szuka zastępczych środków, najczęściej materialnych myśląc, że w ten sposób zaspokoi ową potrzebę. Ludzie rezygnując z życia we wspólnocie Kościoła sami zabierają sobie możliwość życia w prawdziwej radości. Radość chrześcijańska swoje źródło ma w Bogu, tylko On jest gwarantem prawdziwej radość. Niniejszy artykuł ma za zadanie podjąć próbę zdefiniowania radości i ukazania w jaki sposób osoba ludzka może tę radość osiągnąć. W jaki sposób można cieszyć się owocami radości w życiu osobistym, rodzinnym i społecznym. Chcę ukazać, jak dzięki darowi radości można zmienić patrzenie na siebie i innego człowieka oraz otaczającą nas rzeczywistość. Radość ma wielką moc przemiany patrzenia na wszystko co dokoła nas się dzieje, upiększa rzeczywistość i pomaga pokonywać trudności. Radość uczy uśmiechu, dlatego jak stwierdza autorka powyżej cytowanej piosenki: Cieszmy się z małych rzeczy, bo wzór na szczęście w nich zapisany jest! Parafrazując można stwierdzić, że posiadaczem tego wzoru jest wspólnota Kościoła powszechnego, dlatego trwając w nim i żyjąc nim na co dzień stajemy się deponentami owego wzoru na chrześcijańską radość.
Bibliografia
„Biblia Tysiąclecia” – Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Poznań 2003.
Franciszek, Evangelii gaudium, Watykan, 24 listopada 2013 r.
Gaweł J., O radości Pawła VI, https://www.sercanie.pl/strony/o-radosci-pawla-vi, dostęp: 29.10.2024.
Grzybek S., Elementy konstytutywne biblijnej radości, „Ruch Biblijny i Liturgiczny”, 32(1979).
Jenni E., Westermann C., Theologisches Handworterbuch zum Alten Testament, t. II, Munchen- Zurich 1976.
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 2002.
Nagel Z., Inspiracje ku radości na kanwie adhortacji „Gaudete in Domino” papieża Pawła VI, „Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego”, 41(2021).
Ostrowski M., Kościół wspólnotą radości i niosącą radość, „Warszawskie Studia Pastoralne”, 3(2006).
Święte Triduum Paschalne, Poznań 2018.
Parzych-Blakiewicz K., „Radość chrześcijańska jako cnota eklezjalna”. Na marginesie „Evangelii gaudium” papieża Franciszka, „Studia Nauk Teologicznych”, 8(2013).
Paweł VI, Gaudete in Domino, Watykan, 9 maja 1975 r.
Ratzinger J., „Głosiciele Słowa i słudzy waszej radości”. Teologia i duchowość sakramentu święceń (Opera Omnia t. 12), Lublin 2012.
Ratzinger J., Seewald P., „Sól ziemi”. Chrześcijaństwo i Kościół katolicki na przełomie tysiącleci, Kraków 1997.
Sobór Watykański II, Lumen gentium, Watykan, 18 listopada 1964 r.
Szymik J., „Smutek pocieszony”. J. Ratzinger/Benedykt XVI traktat o radości, „Poznańskie Studia Teologiczne”, 29(2015).
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Zeszyty Formacji Katechetów
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.