Wybrane aspekty profilaktyki antysuicydalnej w katechezie

Abstrakt

Życie jest darem, który człowiek otrzymuje od Boga. Ten dar należy pielęgnować i szanować. Dlatego też wszelkie czyny godzące w życie i zdrowie człowieka wskazują na brak szacunku dla Boga Stwórcy, drugiego człowieka – rodziny i społeczeństwa oraz samego siebie. Wśród coraz częściej spotykanych zjawisk dotyczących młodzieży i dzieci są czyny samobójcze. Ich przyczynę stanowi zazwyczaj ucieczka od trudnych sytuacji, przeżyć czy wydarzeń. Odebranie sobie życia staje się więc dla młodego człowieka jedynym wyjściem z sytuacji i sposobem na rozwiązanie zaistniałych kłopotów. Powodem takiego niewłaściwego podejścia do przeżywanych trudności jest brak doświadczenia miłości ze strony bliskich osób, a w konsekwencji brak poczucia bezpieczeństwa. Przyczyna samobójstw wśród nastolatków tkwi również w rezygnacji z wielkich marzeń, ideałów i aspiracji. Istotnym wezwaniem dla osób zaangażowanych w profilaktykę antysuicydalną jest „stworzenie integralnego i wielosektorowego programu zapobiegania samobójstwom, tak by w swoim zakresie obejmował on (w perspektywie antropologicznej) oddziaływania na wszystkie sfery człowieka; z wykorzystaniem wszelkich możliwych strategii, metod i form profilaktycznych; z zaangażowaniem odpowiednich instytucji i służb społecznych oraz uwrażliwiający na ten problem”.