Edukacja poprzez wolontariat

Abstrakt

Mimo że zakończył się rok szkolny 2016/2017 ogłoszony Rokiem Wolontariatu, to jednak wolontariat pozostaje ważnym wyzwaniem społecznym i indywidualnym oraz edukacyjnym – w kształceniu (uczeniu się i nauczaniu) oraz w wychowaniu. Jeżeli rozumiemy wychowanie w ujęciu Jana Pawła II jako proces obdarzania człowieczeństwem, obdarzania dwustronnego, to wolontariat postrzegany jest jako szkoła człowieczeństwa poprzez spotkanie osób, dobry czyn i wartości temu spotkaniu i zaangażowaniu towarzyszące – osobowe, moralne, społeczne, religijne, zwłaszcza miłość bliźniego – bezwarunkową i bezinteresowną. W zakresie kształcenia wolontariat sprzyja uczniu się wolontariusza – poprzez doświadczenie czy przygotowanie się do działania wolontariackiego, a także inspirując nauczanie dzięki zaangażowaniu się nauczycieli, specjalistów po to, aby wolontariusz ze zrozumieniem i skutecznością prowadził działania pomocowe. Wolontariusz może uzyskać czy pogłębić wiedzę i umiejętności w zakresie wielu dziedzin. Wolontariat jest swoistą szkołą egzystencjalnego kształcenia, kształcenia przez czyn, pracę, fachową pomoc, możliwą do świadczenia innym, dzięki samodzielnie czy za pośrednictwem innych (np. nauczycieli) uzyskanej wiedzy i umiejętnościom. Wolontariat znalazł się w aktualnie reformowanym systemie edukacji jako forma wychowania i kształcenia obowiązkowo proponowana przez wszystkie typy szkół, wpisana do statutu szkoły i oferowana uczniom. Rzetelne opracowanie programu wolontariackiego w szkole, aby nie był fikcyjny, lecz realistyczny, oraz jego wdrożenie wymaga kompetencji i zaangażowania nauczycieli, zwłaszcza katechetów, którzy w ramach tej formy aktywności prospołecznej mogą zaproponować dzieciom i młodzieży uprzywilejowany sposób pełnego rozwoju ludzkiego i chrześcijańskiego.