W trosce o aksjologiczno-personalistyczny charakter sportu – w perspektywie ludzkiej integralności
Słowa kluczowe:
sport, wychowanie, aksjologizm, personalizmAbstrakt
Artykuł dotyczy fenomenu społecznego, jakim jest sport oraz jego związku z procesem wychowania, w perspektywie integralnej koncepcji człowieka jako osoby ludzkiej, z uwzględnieniem aksjologicznych podstaw personalizmu. Na personalistycznej koncepcji człowieka winna opierać się pedagogika sportu. Aktywność sportowa to funkcjonowanie nie tylko ciała, ale również intelektu, woli, uczuć, a także wyobraźni i intuicji. Istnieje przy tym konieczność respektowania podstawowych wartości ogólnoludzkich, a także zasad moralnych. Tylko w tym kontekście sport może służyć człowiekowi w rozwijaniu jego człowieczeństwa, kształtować ludzkie postawy, zachowania oraz jako istotna dziedzina życia społecznego może stanowić czynnik wspólnototwórczy.
Bibliografia
Barlak M., Przywrócić blask humanizmowi sportu, w: Chrześcijańska etyka sportu, red. Z. Dziubiński, Warszawa 1993.
Cygan J.M., Teologia sportu w perspektywie myśli katolickiej, w: Chrześcijańska etyka sportu, red. Z. Dziubiński, Warszawa 1993.
Dziubiński Z., Sport w kategoriach etyki personalistycznej, w: Chrześcijańska etyka sportu, red. Z. Dziubiński, Warszawa 1993.
Gocko J., Sport w perspektywie integralnej wizji ludzkiej cielesności, w: Antropologia sportu, red. Z. Dziubiński, Warszawa 2002.
Gogacz M., Realistyczna pedagogika sportu, w: Sacrum a sport, red. Z. Dziubiński, Warszawa 1996.
Guglielmoni L., Impegno pastorale per il mondo dello sport, „Catechesi” 5 (1990).
Kosiewicz J., Koncepcja człowieka a ujęcia teorii kultury fizycznej, w: Filozofia kultury fizycznej. Koncepcje i problemy, t. 2, red. J. Kosiewicz, Z. Krawczyk, Warszawa 1990.
Kowalczyk S., Elementy filozofii i teologii sportu, Lublin 2002.
Kowalczyk S., Personalizm a fenomen upowszechnienia kultury fizycznej, w: Kultura fizyczna a kultura masowa, red. Z. Dziubiński, Warszawa 2011.
Kowalczyk S., Zarys filozofii człowieka, Sandomierz 1990.
Kuczyński J., Gra jako negacja i tworzenie świata, w: Filozofia kultury fizycznej. Koncepcje i problemy, t. 2, red. J. Kosiewicz, Z. Krawczyk, Warszawa 1990.
Leon-Dufour X., Ciało, w: Słownik Teologii Biblijnej, red. X. Leon-Dufour, tłum. K. Romaniuk, Poznań 1994.
List Pasterski Episkopatu Polski, O zagrożeniach zdrowia i sportu, Jasna Góra 30.11.1990, http://www.sport.episkopat.pl/dokumenty/?type=listy_kep&id=99Łyko Z., Sport i zbawienie, w: Wiara a sport, red. Z. Dziubiński, Warszawa 1999.
Mroczkowski I., Osoba i cielesność. Moralne aspekty teologii ciała, Płock 1994.
Niewęgłowski J., Osoba i sport. Jan Paweł II o wychowawczej roli sportu, w: Kultura fizyczna a socjalizacja, red. Z. Dziubiński, K.W. Jankowski, Warszawa 2012.
Niewęgłowski J., Wychowawcza funkcja sportu w nauczaniu Jana Pawła II, w: Kultura fizyczna a kultura masowa, red. Z. Dziubiński, M. Lenartowicz, Warszawa 2011.
Platon, Państwo, tłum. W. Witwicki, Warszawa 1958.Salezjanie a sport, red. Z. Dziubiński, Warszawa 1998.
Trześniowski R., Zabawa w procesie wychowania, w: Myśli i uwagi o wychowaniu fizycznym i sporcie, red. K. Zuchora, Warszawa 2000.
Volker G., Die Moral des Sports, w: Sportphilosophie, red. V. Caysa, Leipzig 1997.
Wołoszyn S., Pedagogika wychowania fizycznego i sportu, w: Wychowawcze aspekty sportu, red. Z. Dziubiński, Warszawa 1993.
Wróbel J., Medyczne i personalistyczne rozumienie zdrowia, „Roczniki Teologiczne” 3 (1999).
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2017 Zeszyty Formacji Katechetów
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
