Emocje a wychowanie

Abstrakt

Emocje to jedna z najważniejszych i najtrudniejszych do dojrzałego uformowania sfer człowieczeństwa. Kompetentny wychowawca wyjaśnia dzieciom i młodzieży, że emocje to rodzaj wewnętrznego przyjaciela, który mówi nam prawdę o naszej sytuacji życiowej także wtedy, gdy w myśleniu chcemy uciec od prawdy o sobie, gdy ta prawda nas niepokoi lub stawia nam trudne wymagania. Wszystkie emocje są pozytywne, gdyż niosą nam wiedzę o nas samych. Błędny jest zatem popularny podział na emocje pozytywne i negatywne. Nasze przeżycia można podzielić na radosne i bolesne, zachowując jednak świadomość, że także bolesne pełnią pozytywną funkcję informowania nas o tym, co nam szkodzi i co oddala nas od radości. Wychowanek niedojrzały podporządkowuje się emocjom lub próbuje od nich uciekać w różne formy uzależnień. Dojrzałość oznacza, że wychowanek wie, co przeżywa, lecz nie kieruje się emocjami. Wyciąga z nich logiczne wnioski co do postępowania tu i teraz. Wzorem dojrzałości emocjonalnej jest Jezus, który w każdej sytuacji wiedział, co przeżywa, lecz kierował się miłością, a nie emocjami czy uczuciami.