Ku profesjonalizmowi wychowania – w trosce o dobrą komunikację nauczyciela z uczniem
Słowa kluczowe:
komunikacjaAbstrakt
W procesie doskonalenia się nauczyciela istotną rolę odgrywa jego komunikacja z uczniem. Wiąże się z tym sposób używania języka w procesie edukacyjnym podczas zajęć lekcyjnych oraz pozalekcyjnych. Dobra komunikacja nauczyciela z uczniem zakłada umiejętności zachowań językowych i pozajęzykowych dostosowanych do warunków i wymogów sytuacji oraz do ucznia jako uczestnika owych sytuacji. Ważne jest nie tylko to, co się mówi, ale też i jak się mówi. Za dobrą komunikację z uczniem odpowiadają komunikaty werbalne, ale także sygnały niewerbalne, spośród których do najprostszych w zastosowaniu należą: uśmiech oraz dobry humor nauczyciela, jako istotne elementy procesu wychowania ułatwiające wytworzenie w klasie ciepłej, serdecznej atmosfery.
Bibliografia
Adamczyk D., Komunikacja interpersonalna w wychowaniu szkolnym, w: Porozumiewanie się w szkole na rzecz tworzenia edukacyjnej wspólnoty, red. A. Sajdak, Kraków 2005.
Adler R., Rosenfeld L., Proctor R., Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się, Poznań 2006.
Aleksander, Z., Komunikacja, w: Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 2, red. T. Pilch, Warszawa 2006.
Dziewiecki M., Sztuka porozumiewania się, „Studia Diecezji Radomskiej” 1 (1998).
Fontana D., Psychologia dla nauczycieli, Poznań 1998.
Gordon T., Wychowanie bez porażek w szkole, Warszawa 1995.
Grzegórzko J. , Komunikacja niewerbalna, w: Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 2, red. T. Pilch, Warszawa 2006.
Kitlińska-Król M., Rola nauczyciela w kształtowaniu komunikacji interpersonalnej w szkole, w: Porozumiewanie się w szkole na rzecz tworzenia edukacyjnej wspólnoty, red. A. Sajdak, Kraków 2005.
Koć-Seniuch G., Komunikacja pedagogiczna i jej konteksty edukacyjne, w: Nauczyciel i uczniowie w sytuacjach szkolnych, red. G. Koć-Seniuch, Białystok 1995.
Koć-Seniuch G., O kompetencji komunikacyjnej nauczyciela, „Ruch Pedagogiczny”, 1/2 (1994).
Kurcz I., Psychologia języka i komunikacji, Warszawa 2000.
Kuziak M., Jak mówić, rozmawiać, przemawiać, Bielsko Biała 2006.
Maciąg J., Komunikacja interpersonalna w relacji nauczyciel – uczeń, w: Procesy komunikacyjne w szkole: wyznaczniki, tendencje, problemy, red. W. Kojs, Katowice 2001.
Makles B., Komunikacja jako problem badawczy dydaktyki, w: Współczesne kierunki modernizacji dydaktyki, red. J. Półturzycki, E. Wesołowska, Toruń 1993.
Mądry-Kupiec M., Komunikacja werbalna nauczyciela i ucznia na lekcji, Kraków 2011.
Michalski J., B. Strycharska, Szkoła ma uczyć, jak powinno się rozmawiać, „Nowa Szkoła” 9 (1997).
Nęcki Z., Komunikacja międzyludzka, Kraków 1996.
Nowak M., Komunikacja. Aspekt pedagogiczny, w: Encyklopedia katolicka, t. 9, zespół red. pod przew. A. Szostka, Lublin 2002.
Podgórecki J., Komunikacja społeczna, Opole 2000. Słownik wyrazów obcych, red. E. Sobol, Warszawa 1995.
Strykowski W., Kompetencje nauczyciela szkoły współczesnej, Poznań 2003.
Sztejnberg A., Komunikacyjne środowisko nauczania i uczenia się, Wrocław 2004.
Sztejnberg A., Podstawy komunikacji społecznej w edukacji, Wrocław 2001.
Szumna D., Skuteczna komunikacja nauczyciel – uczeń, w: Profesjonalne funkcjonowanie nauczyciela, red. J. Szempruch, M. Blachnik-Gęsiarz, Częstochowa 2010.
Śnieżyński M., Dialog edukacyjny, Kraków 2001.
Tarnowski J., Dialog w wychowaniu, w: Dialog w katechezie, red. S. Kulpaczyński, Lublin 1998.
Trzebińska E., Komunikacja interpersonalna, w: Encyklopedia pedagogiczna, red. W. Pomykało, Warszawa 1993.
Wysocka E., Komunikacja interpersonalna, w: Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 2, red. T. Pilch, Warszawa 2006.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 Zeszyty Formacji Katechetów
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.