Między państwem a Kościołem – od autonomii do współpracy. Elementy chrześcijańskiej etyki życia społecznego
Słowa kluczowe:
osoba, dobro wspólne, demokracja, Konstytucja, wolność sumienia i wyznaniaAbstrakt
Artykuł jest próbą spojrzenia na relacje państwo-Kościół przez pryzmat ich wspólnej troski o realizację dobra wspólnego, które pojmowane jest jako wszechstronny rozwój ludzkiej osoby. Ukazuje on najpierw wartość samej osoby, która w wymiarze teologicznym stanowi zwieńczenie dzieła stworzenia, zaś w perspektywie filozoficznej jest najdoskonalszą postacią bytu, który na mocy swojej natury jest zdolny do podmiotowej obecności w różnych wymiarach wspólnoty. Artykuł wydobywa aksjologiczne podstawy dobra wspólnego. Pokazuje, że konstytucyjne rozumienie dobra wspólnego koresponduje z klasyczną wizją społecznego nauczania Kościoła. Rozważania zamyka analiza trzech podstawowych zasad leżących u podstaw harmonijnego współistnienia i współpracy państwa i Kościoła. Są to zasady wolności religijne, tolerancji oraz personalizmu.
Bibliografia
Pismo święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych
(Biblia Tysiąclecia), wyd. V. Poznań 2002.
Arystoteles, Polityka, tłum. L. Piotrowicz, w: tenże, Dzieła wszystkie, t.1, Warszawa 2003.
Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis humanae, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, Dekrety, Deklaracje, Poznań 1968, s. 414-426.
Dylus A., Reforma państwa społecznego. Przebudowa strukturalna i przemiana mentalno-moralna, w: Jan Paweł II, „Centesimus annus”. Tekst i komentarze, red. F. Kampka, C. Ritter, Lublin 1998, s. 173-191.
Jagodziński M., Antropologia komunijna, Lublin 2015.
Jan Paweł II Encyklika Redemptor hominis, Rzym 4 marca 1979.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Christifideles laici, Rzym 30 grudnia 1988.
Jan Paweł II, Encyklika Centesimus annus, Rzym 1 maja 1991.
Jan Paweł II, encyklika Laborem exercens, Rzym 14 września 1981.
Jan Paweł II, Encyklika Sollicitudo rei socialis, 30 grudnia 1987.
Jan Paweł II, Przemówienie w Lubaczowie 1991 rok, w: M. Zięba, Ale nam się wydarzyło, Poznań 2013.
Katechizm Kościoła Katolickiego Poznań 1994.
Koneczny F., Prawa dziejowe, Komorów 1999.
Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, Dekrety, Deklaracje, Poznań 1968, s. 537-620.
Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej, z dnia 2 kwietnia 1997 r., Dz.U. Nr 78 poz. 483 ze zm.
Kowalczyk S., Człowiek a społeczność. Zarys filozofii społecznej, Lublin 2005,.
Kowalczyk S., Wprowadzenie do filozofii J. Maritaina, Lublin 1992.
Krąpiec M. A., Ja-człowiek, Lublin 2005.
Olejnik S., Dar, wezwania odpowiedź. Teologia moralne, t. 7, Moralność życia społecznego, Warszawa 1993, s. 255-256.
Piechowiak M., Dobro wspólne jako fundament polskiego porządku konstytucyjnego, „Studia i Materiały Trybunału Konstytucyjnego”, XLI, „Monografie konstytucyjne”, nr 2, Warszawa 2012.
Pismo święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych
Platon, Państwo, Księga VII, tłum. W. Witwicki, Warszawa 1958.
Ratzinger J., Wprowadzenie do chrześcijaństwa, Kraków 2006.
Śwital P., Gwarancje prawne udziału mieszkańców we współzarządzaniu gminą, Radom 2019.
Wojtyła K, Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, Lublin 1994.
Wojtyła W., Alfabet Jana Pawła II, Radom 2018.
Zięba M., Ale nam się wydarzyło, Poznań 2013.
Zięba M., Wspólnota polityczna w świetle „Centesimus annus”, w: Jan Paweł II, „Centesimus annus”. Tekst i komentarze, Lublin 1998, s. 133- 151.
Zubik M., Konstytucyjne refleksje nad „dobrem wspólnym” na tle przemian w Rzeczpospolitej Polskiej ostatniej dekady XX w., w: W. J. Wołpiuk, (red.) Dobro wspólne. Problemy konstytucyjnoprawne i aksjologiczne, Warszawa 2008.
Zubik M., Refleksje nad „dobrem wspólnym” jako pojęciem konstytucyjnym, w: tenże, red., Prawo a polityka. Materiały z konferencji Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2019 Zeszyty Formacji Katechetów
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
