Wychowanie do wartości moralnych w perspektywie wzoru osobowego

Abstrakt

Wychowanie i wartości są ze sobą ściśle związane. Właściwy rozwój człowieka następuje dzięki wartościom i poprzez wartości. W takim procesie wychowania następuje tworzenie niepowtarzalnych cech osobowościowych człowieka, które stanowią o jego tożsamości. Stąd nie tylko niepełnym określeniem wychowania, ale wręcz nieporozumieniem byłoby pozbawienie go odniesienia do wartości. Edukacja stoi przed niekwestionowaną potrzebą budowania zdrowego programu wychowania opartego na wartościach uniwersalnych. Chodzi zwłaszcza o wartości moralne, co stanowi prymat w rozwoju osoby ludzkiej. Ciągle potrzeba przywracania należnej im rangi. To one bowiem stoją u podstaw europejskiej cywilizacji i kultury, której kształt wyznaczało chrześcijaństwo. Każde przeżycie moralnej powinności odnajduje swój odpowiednik w normie moralnej. Owa norma stanowi obiektywną rzeczywistość, która wykracza poza osobę. Norma jest obiektywizacją prawdy o dobru związanym z danym działaniem osoby. Stąd istotne dla wychowania jest przyjęcie obiektywnej hierarchii wartości.W perspektywie wychowania personalistycznego ideał wychowania pozostaje w istotnym związku z pojęciem doskonałości moralnej jako celu człowieka. Stąd ważną zasadą staje się naśladowanie wzorów osobowych. Wzór osobowy w koncepcji wychowania personalistycznego jest jednocześnie autorytetem moralnym i nosicielem wartości. Jest świadomy swej odpowiedzialności nie tylko za kształcenie, ale także za wychowanie. Szanując godność osoby ludzkiej jest otwarty na innych oraz na otaczającą go rzeczywistość.