Dążenie ku dorosłości w kontekście rozwoju osobowości młodzieży

Abstrakt

Okres dorastania jest procesem złożonym, a przede wszystkim bardzo trudnym dla samej młodzieży. To czas zastanawiania się nad sobą, porównywania i oceniania na tle innych osób. Lepiej niż dotychczas młodzież rozumie swoje pragnienia i dążenia. W oparciu o zmodyfikowane przekonania,zdobytą wiedzę o świecie i człowieku szuka w swojej wyobraźni miejsca w społeczeństwie. Ożywione kontakty społeczne oraz korzystny wpływ środowiska stanowią podstawę właściwego rozwoju emocjonalnego. Wzrastanie w krąg obowiązków społecznych wywołuje większą samodzielność i odpowiedzialność za własne działanie, a plan życiowy staje się bardziej realny. Proces budzenia i zaspokajania potrzeb intelektualnych w trakcie pogłębiania światopoglądu nie kończy się wraz z okresem rozwojowym młodzieży. Przeżycia,jakich doznaje są źródłem głębokich uczuć, które wzbogacają jego życie wewnętrzne. Okres dorastania należy do wyjątkowo trudnych w procesie kształtowania postaw moralno-religijnych. Jednostka dostrzega sprzeczności w ocenie wartości ludzkich, dokonuje ich weryfikacji,w tym także tych religijno-moralnych. W związku z tym musi kształtować umiejętność dokonywania właściwego ich wyboru. W dążeniu ku dorosłości rozszerzają się i różnicują stosunki międzyludzkie, a wraz z nimi wzrasta odpowiedzialność i doświadczenie. Dorastający człowiek staje się samodzielnym, twórczo kształcącym życie własne i innych ludzi.