Communio z braćmi, czyli miłość bliźniego

Abstrakt

Każdy człowiek chce być kochanym przez innych ludzi. Nie tylko dzieci i młodzież, ale także dorośli proszą –na różne sposoby –o miłość. Różnica polega na tym, że dzieci czynią to z reguły w sposób bezpośredni i głośno, a gdy dorastają, wtedy zaczynają ukrywać potrzebę bycia kochanym albo wyrażają ją w sposób pośredni, niewerbalny, na przykład przez rozgoryczenie, lęki, depresję. Również agresja wobec innych ludzi czy wobec samych siebie okazuje się często ukrytą formą wołania o miłość. Nawet stany samobójcze są zwykle wołaniem o pomoc i o miłość, a nie o śmierć. Wszyscy odczuwamy głód miłości. Wszyscy pragniemy, by inni ludzie nas kochali, czasem wręcz żądamy miłości. Żyjemy w świecie, w którym wielu pragnie, by inni ich kochali, aniewielu wymaga od siebie, by pokochać innych ludzi, począwszy od osób z najbliższego kręgu rodziny. Ci, którzy nie kochają, zniechęcają innych do okazywania im miłości, a jednocześnie im samym trudno uwierzyć w to, że miłość istnieje i że ktoś ich kocha.W wychowaniu należy zatem podkreślać ścisły związek między miłością ofiarowaną, a miłością przyjmowaną.