O in „vitro” raz jeszcze

Abstrakt

Zagadnienia związane z techniką in vitro stały się przedmiotem publicznej debaty. Nie znaczy to, że większość naszego społeczeństwa dysponuje już wiedzą potrzebną do tego, by w sposób merytoryczny ocenić ten sposób wspomagania płodności. Po pierwsze, in vitro jest procedurą wysoce szkodliwą dla kobiet, gdyż punktem wyjścia jest hiperstymulacja kobiety hormonami do tego stopnia, by w jednym cyklu jej organizm wyprodukował od kilku do kilkunastu komórek jajowych. Poważnym problemem moralnym jest też pobieranie plemników oraz kwestia tego, kim jest dawca plemników, jeśli nie jest nim mąż kobiety, która pragnie mieć dzieci. Kolejny problem to fakt, że to lekarz decyduje o tym, które z poczętych dzieci zostaną wszczepione do macicy potencjalnej matki, a które zostaną zamrożone i mają ograniczone szanse na przeżycie W przypadku ciąży mnogiej to znowu lekarz decyduje o tym, które dzieci zostaną zabite, a którym da on szansę na dalszy rozwój. Alternatywą jest dynamicznie obecnie rozwijająca się naprotechnologia, która leczy przyczyny niepłodności, a nie zadawala się jedynie walką z jej skutkami