Znaczenie dialogu motywującego w procesie kształtowania tożsamości
Słowa kluczowe:
dialog motywujący, dialog, motywacja, osobowość, potencjał, proces stawania się sobąAbstrakt
Jedną z faz rozwoju osobowości jest realizacja własnego „Ja” w warunkach społecznych, które nie zawsze są sprzyjające. Mimo, że jednostki ludzkie źródło swego zachowania kotwiczą w modelu zorganizowanej struktury, każdy człowiek ma możliwość określenia się z własnego, indywidualnego punktu widzenia. Jednak poprzez nabyte doświadczenie staje się coraz bardziej skomplikowany i zróżnicowany. Aby móc wyjść z impasu należy dokonać rewizji dotychczasowych mniemań na temat rzeczywistości i zacząć tworzyć „swój świat” na nowo. Przeprowadzenie dialogu motywującego wpłynie pozytywnie na dalszy rozwój człowieka ze względu na rewizję tożsamości, stymulację własnego potencjału oraz, co za tym idzie, determinację do zmiany poprzez dążenie do wytyczonego celu. Emocje i myśli jakimi kierujemy się w życiu są również pochodną występujących relacji. Można je regulować w relacjach z innymi, podczas prowadzenia dialogu motywującego, dla którego -słowo- jest elementarną częścią i posiada funkcjonalne znaczenie w organizacji procesu komunikacyjnego i twórczego. W poniższej pracy poruszę zagadnienia związane z dialogiem motywującym, który popycha do weryfikacji dotychczasowych mniemań i uświadomienia sobie swoich własnych możliwości. Determinuje do wywołanie reakcji, wpływając na kształt życia, osobowości i stworzenie nowego, własnego life style’u.
Bibliografia
Alfred A., Sens życia, PWN, Warszawa 1986.
Andrzejewski B. (red.), Słownik filozofów, Poznań 1995.
Bańko W. (red.), Wielki słownik wyrazów obcych, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2005.
Długosz-Kurczobowa K., Słownik etymologiczny j. polskiego, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003.
Dubisz S. (red.), Uniwersalny słownik języka polskiego, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003.
Festinger L., Teoria dysonansu poznawczego, tłum. J. Rydlewska, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2007.
Gordon T., Wychowanie bez porażek, czyli trening skutecznego rodzica, tłum. M. Szafrańska-Brant, Pax, Warszawa 2014.
Jaraczewska J. M., Krasiejko I., Dialog motywujący w teorii i praktyce, Akapit, Toruń 2012.
Kaczmarek Ł., Pozytywne interwencje psychologiczne. Dobrostan a zachowania intencjonalne, Zysk i S-ka Wydawnictwo s.j., Poznań 2016.
Kopaliński W., Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Bellona, Warszawa 2007
Maslow A., Motywacja i osobowość, tłum. J. Radzicki, PWN, Warszawa 2006.
May R., O istocie człowieka. Szkice z psychologii egzystencjalnej, tłum. M Moryń, Z. Wie-se, Dom wydawniczy Rebis, Poznań 1995.
McGinnis A.L., Sztuka motywacji, tłum. A. Nizińska, Vocatio, Warszawa 2013.
Miller W.R., Rollnick S., Dialog motywujący. Jak pomóc ludziom w zmianie, Wyd. UJ 2014 Kraków.
Morreale S.P., Spitzberg B. H., Barge J.K., Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności, tłum. P. Izdebski, PWN, Warszawa 2007.
Ostasz L., O usprawnianiu rozumu i leczeniu psychiki. Psychoterapia filozoficzna, Laterna, Krynica Morska 2007.
Rogers C.R., O stawaniu się osobą, tłum. M. Karpiński, Dom wydawniczy REBIS, Poznań 2002.
Seligman M., Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje myślenie i swoje życie, Media rodzina of Poznań, Poznań 1993.
Studnicki P., Dialog jako wartość,Pietrus, Kraków 2017.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 Zeszyty Formacji Katechetów
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.