Profilaktyka uzależnień dzisiaj
Słowa kluczowe:
uzależnienia, profilaktyka, modele profilaktyczneAbstrakt
Historia modeli profilaktyki uzależnień pokazuje, że nie są skuteczne modele stosowane w minionych dziesięcioleciach. Pierwszym z nich był model moralizujący, oparty na straszeniu konsekwencjami nałogów i apelujący do dobrej woli oraz do sumienia. Mało skuteczny okazał się też model intelektualizujący, czyli oparty na przekazywaniu wiedzy na temat uzależnień, ich mechanizmów i ich konsekwencji. Niewielką skuteczność ma też obecnie dominujący model psychologizujący, który opiera się głównie na uczeniu dzieci i młodzieży asertywności emocjonalnej, by wychowankowie lepiej radzili sobie z bolesnymi emocjami. Ten model nie usuwa bowiem przyczyn bolesnych emocji. Jedyny skuteczny model profilaktyki uzależnień to uczenie dzieci i młodzieży takich postaw i więzi, które prowadzą do rozwoju i radości. To także zapobieganie wszystkim, a nie tylko niektórym zachowaniom problematycznym.
Bibliografia
M. Dziewiecki, Człowiek uzależniony. Między śmiercią a życiem, Wyd. Jedność, Kielce 2020.
M. Dziewiecki, Nowoczesna profilaktyka uzależnień, Kielce 2000.
R. Maxwell, Dzieci, alkohol, narkotyk, Wyd. Gdańskie Wydawnictwo Pedagogiczne, Gdańsk 2002.
J. Mellibruda (red.), Perspektywy profilaktyki, „Remedium” nr 5 (1997), s. 2-14.
K. Wojcieszek, Mity i zasady profilaktyki uzależnień, „Remedium” nr 5 (2002), s. 16-18.
M. Dziewiecki, Integralna profilaktyka uzależnień w szkole, Wyd. Rubikon, Kraków 2003.
M. Dziewiecki, Nowoczesna profilaktyka uzależnień, Wyd. Jedność, Kielce 2000.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Zeszyty Formacji Katechetów

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.