Odpowiedzialność świeckich w Kościele i świecie – w świetle adhortacji apostolskiej Jana Pawła II „Christifideles laici”

Abstrakt

Przesłanie adhortacji apostolskiej „Christifideles laici” oparte jest na apelu Jezusa Chrystusa: „Idźcie i wy do mojej winnicy”, który skierowany jest do wszystkich ludzi, a zwłaszcza do katolików świeckich. Człowiek jest bowiem powołany do życia z Bogiem. Owo powołanie staje się wyzwaniem do uczestnictwa w świecie, które umożliwia urzeczywistnianie się Bożego planu miłości wobec świata. Jan Paweł II przypomina różnorodność chrześcijańskich powołań w odniesieniu do wieku i wymienia młodzież, dzieci, ludzi starszych, a także chorych i cierpiących oraz wskazuje na różnorodność i komplementarność powołań mężczyzny i kobiety przy pełnej ich równości co do godności osobowej. Każdy człowiek jest powołany do pracy w „winnicy Pańskiej”. Wszystkich łączy ta sama godność chrześcijańska, powszechne powołanie do świętości polegającej na doskonałej miłości, jednakże członkowie laikatu poprzez realizację swego specyficznego charakteru świeckiego podkreślają znaczenie rzeczywistości doczesnych w zbawczym planie Boga. W stanie życia świeckiego istnieją różne drogi duchowego rozwoju, co znajduje wyraz w specyfice powołań osób świeckich.