Wychowanie religijne to kwestia miłości

Abstrakt

Celem niniejszej analizy jest ukazanie zasad i warunków dojrzałego wychowania religijnego. To najważniejszy wymiar wychowania, gdyż dzięki więzi z Bogiem wychowanek odkrywa, kim jest i poco żyje. Wypaczeniem wychowania religijnego jest ukazywanie karykaturalnego obrazu Boga –jako srogiego sędziego lub naiwnego kumpla. Wychowanek nie zaprzyjaźni się z Bogiem, którego się boi lub którego lekceważy. Szkodliwe jest moralizowanie, czyli redukowanie religii do systemu nakazów i zakazów, które należy bezrefleksyjnie wypełniać. Ponadto, groźne w wychowaniu religijnym jest antyświadectwo ze strony dorosłych. Przykładem są rodzice, którzy każą swym dzieciom modlić się, chodzić do kościoła, spowiadać, kierować się Dekalogiem, a sami tego nie czynią. Dojrzała formacja religijna zaczyna się od myślenia i racjonalnej analizy. Krytyczne myślenie poprzedza dojrzałą wiarę i jest jej warunkiem. Istotnym elementem wychowania religijnego jest pomaganie dzieciom i młodzieży, by odkrywali prawdę o człowieku, którą Bóg objawił w Biblii. Najważniejsze w wychowaniu religijnym jest spotkanie wychowanka z kochającym Bogiem. Główną rolę w tym względzie odgrywa rodzina, parafia i katecheza. Najłatwiej jest przyprowadzać do Boga dzieci najbardziej kochane, bo takim dzieciom łatwo jest uwierzyć w miłość Boga do człowieka. Formacja religijna osiąga swoją głębię, gdy wychowankowie żyją w obecności Boga i gdy naśladują miłość, jaką wcielony Syn Boży pokochał człowieka. Wchodzą wtedy na drogę świętości i błogosławieństwa.